ks. Jan Miazek
Liturgia godzin modlitwą całego Ludu Bożego. Teologia liturgii godzin cz. II
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2013
wydrukuj ten artykułLiturgia godzin jest modlitwą, w której Kościół uobecnia i przedłuża modlitwę Chrystusa zanoszoną przez Niego do Ojca tak podczas ziemskiego życia, jak i w wieczności. Jest modlitwą uwielbienia i prośby, modlitwą Kościoła z Chrystusem i do Chrystusa. Uświęca wszystkie pory dnia i nocy oraz ludzką działalność. Poniżej pragniemy kontynuować rozważanie nad teologią codziennej modlitwy Kościoła, zwłaszcza pochylić się nad stwierdzeniem, że jest to modlitwa całego Ludu Bożego.
Liturgia godzin a Eucharystia
Kościół codziennie sprawuje Eucharystię i codziennie celebruje liturgię godzin, stąd powstaje pytanie o relacje pomiędzy tymi dwoma liturgicznymi czynnościami, o ich wzajemne teologiczne powiązanie i duchowe odniesienie. Eucharystia jest zawsze pamiątką śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, zawiera w sobie tajemnicę paschalną Chrystusa. Stoi w centrum całego życia wspólnoty chrześcijańskiej oraz każdego wierzącego. Zatem Eucharystia jest sakramentem, momentem obiektywnego wspomnienia Chrystusowej Ofiary i posiada charakter sakralnej skuteczności. Zawiera się w niej cała pełnia tajemnicy zbawienia, wszystko, co Chrystus dał człowiekowi i światu. Czas Eucharystii jest momentem wyjątkowym i najważniejszym w ciągu dnia, nic nie może go przewyższyć, bo jest to przecież rzeczywista obecność samego Zbawiciela pośród nas. (...)
