ks. Krzysztof Czapla SAC
Poświęcenie Polski Niepokalanemu Sercu Maryi. 71 lat Fatimy na polskiej ziemi
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 09, wrzesień 2017
wydrukuj ten artykułW sytuacji różnych trudności czy zagrożeń człowiek często sięga myślą wstecz, aby uczyć się od przodków mądrości. Historia jest bowiem wspaniałą nauczycielką. Przywoływane są fakty z dawnych dziejów, z różnych stron świata, a tymczasem zapomina się o naszej rodzimej, jakże bardzo pouczającej przeszłości. Wymownym przykładem jest tu chociażby poświęcenie Polski Niepokalanemu Sercu Maryi, dokonane w 1946 roku z woli Prymasa Polski kard. A. Hlonda. „Był to jeden z najważniejszych momentów dziejowych i najdonioślejsze wydarzenie w dziejach Kościoła katolickiego w Polsce” – głosił nekrolog Prymasa. Kard. August Hlond wskazał wówczas Polsce drogę ocalenia przed „czerwoną zarazą” o wiele groźniejszą niż wcześniejsza okupacja. Miał to być akt otwierający zupełnie nową kartę historii Rzeczpospolitej.
Znak nadziei wskazany przez Piusa XII
Czy w 1942 roku można było sobie wyobrazić rychły koniec wojny, kiedy potęga niemiecka zdawała się sięgać zenitu? Czy też doprowadzić do tego bez żadnych środków militarnych? A jednak, drogę taką wskazał światu i Kościołowi Pius XII, który w grudniu roku 1942 poświęcił świat i Rosję Sercu Maryi, odpowiadając tym samym na Jej prośbą przekazaną w Fatimie. Wówczas zalecił, by podobny akt uczyniły inne Episkopaty na całym świecie. W następstwie tego stało się wówczas coś niespodziewanego. (...)
