ks. Marcin Stefanik SChr
Charyzmaty – Miłość
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2019
wydrukuj ten artykułW poprzednim numerze „Mszy Świętej” wspominałem o tekstach biblijnych, które mówią o charyzmatach. Dla przypomnienia, zasadniczo znajdują się one w dwunastym rozdziale Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian. Nie można zapomnieć jednak, że kolejny rozdział, w którym mamy bardzo znany tekst Hymnu o miłości, ściśle koresponduje z poprzednim. Każdy bowiem charyzmat zakłada dar miłości. Jak wskazuje Apostoł Narodów, chcąc zaznaczyć wyższość miłości nad darami charyzmatycznymi, za każdym razem stwierdza, że bez miłości żaden z wymienionych darów nie posiada wartości (np. „Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący”).
Charyzmaty nabierają mocy i owocują tylko wówczas, kiedy wynikają z miłości i miłości służą. Potwierdza to ostatni werset hymnu – trzynasty, podkreślając nadrzędność miłości: „Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość” (1 Kor 13,13).
Pojawiają się opinie, że miłość jest charyzmatem, i to największym! Niektórzy jednak nie podzielają tego poglądu, wnioskując z Pawłowego przekazu, że miłość wprowadza na tory drogi jeszcze doskonalszej (por. (...)
