Msza Święta - miesięcznik biblijno-liturgiczny

« powrót do numeru


ks. Maciej Zachara MIC Lublin
Chrzest w warunkach misyjnych i próby przywracania katechumenatu oraz odnowa liturgii chrzcielnej Vaticanum II (XVI do XX w.)

Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń 2021

Chrzest w warunkach misyjnych

i próby przywracania katechumenatu

oraz odnowa liturgii chrzcielnej

Vaticanum II (XVI do XX w.)

Odkrycia geogra􀏐iczne epoki nowożytnej wzbudziły

w Kościele nowy impuls misyjny. Doświadczenia

misyjne prowokowały zaś do re􀏐leksji nad

koniecznością adekwatnej formacji dorosłych

kandydatów do chrztu. W samej liturgii chrzcielnej

w całym okresie potrydenckim, tak w odniesieniu

do dorosłych, jak też do dzieci, stosowano

Rituale Romanum z jednym ciągłym obrzędem.

Jednocześnie jednak szukano sposobów na przywracanie

jakichś form katechumenatu dorosłych.

A􀃃􀂛􀃙􀃹􀂻􀂃 Ł􀂃􀂑􀂮􀃅􀃝􀂻􀂃

W Ameryce Łacińskiej od 1500 roku podjęli pracę

misyjną franciszkanie, dokonując początkowo

masowych chrztów dziesiątek tysięcy Indian po

bardzo krótkim przygotowaniu ich do sakramentu.

Próbowali temu przeciwdziałać misjonarze augustiańscy

i dominikańscy przybywający do Ameryki

od 1526 roku. Sami augustianie sprawowali

chrzest cztery razy w roku (w Objawienie Pańskie,

Wielkanoc, Zesłanie Ducha Świętego i w dzień

św. Augustyna). Biskupi Ameryki Południowej

w 1538 roku zalecili wprowadzanie 40-dniowego

katechumenatu z katechezami, postem, egzorcyzmami

i skrutyniami. Synod w Limie w 1552 roku

zarządził 30-dniowy katechumenat, ale nie wydał

żadnych bardziej szczegółowych przepisów.

A􀃾􀂹􀂃

Św. Franciszek Ksawery, gorliwy misjonarz w krajach

azjatyckich (†1552), zaczynał od masowych

chrztów bez dłuższego przygotowania. (...)

Uwaga! To jest tylko fragment artykułu. Pełną wersję przeczytasz w numerze dostępnym w Wydawnictwie Hlondianum:

« powrót do numeru