ks. Benedykt Glinkowski
Czy duszpasterze mogą odmawiać udzielenia sakramentów osobom proszącym o nie?
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2020
wydrukuj ten artykułBiorąc pod uwagę ważność sakramentów w życiu Kościoła, nie ma wątpliwości, że konieczne jest spełnienie określonych wymogów, by móc je przyjąć. Tym bardziej że Kościół stawia jednoznaczne wymagania tym, którzy mają bezpośredni lub pośredni wpływ na decyzje o udzieleniu czy odmówieniu udzielenia sakramentów. Warto zacytować w tym miejscu wyrażoną literalnie wolę prawodawcy:
„Duszpasterze oraz inni wierni, w ramach
własnej funkcji kościelnej, mają obowiązek
troszczyć się, aby ci, którzy proszą o sakramenty,
byli do ich przyjęcia przygotowani
przez odpowiednią ewangelizację
i katechezę, z uwzględnieniem norm
wydanych przez kompetentną władzę”
(KPK kan. 843 §2).
Już z treści kanonu wynika, że wola najwyższej władzy w Kościele mobilizuje nas do skrupulatnego przygotowania się do przyjmowania sakramentów. Trzeba też uświadomić sobie, że prócz zasad kodeksowych należy mieć na względzie przepisy wydawane przez Kongregację do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Stolicy Apostolskiej, Konferencję Episkopatu Polski oraz prawo partykularne poszczególnych diecezji czy innych jednostek kościelnych uprawnionych do stanowienia prawa będącego, co oczywiste, w korelacji do norm wydanych lub zatwierdzonych przez najwyższego prawodawcę kościelnego.
Odpowiedzialni za „dopuszczenie” do przyjęcia sakramentów mają więc obowiązek postępować zgodnie z obowiązującym prawem kościelnym, biorąc na siebie konkretne obowiązki w imieniu Kościoła. (...)
