ks. Tomasz Mikulak SChr, Poznań
Maryjo, Matko nadziei, módl się za nami!
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, październik - listopad - grudzień 2024
wydrukuj ten artykułPrzed pięcioma laty papież Franciszek dodał nowe wezwania do Litanii loretańskiej, a wśród nich: „Matko nadziei”. Skoro zaś zostaliśmy zachęceni, aby Rok Jubileuszowy 2025 przeżywać jako „Pielgrzymi nadziei”, to warto tę pielgrzymkę podjąć wraz z Maryją, którą przyzywamy jako Matkę i Jutrzenkę nadziei. Dlatego już od poprzedniego numeru „Mszy Świętej” towarzyszy nam Ona w swoich wizerunkach, w których czczona jest pod tymi właśnie tytułami. Na okładce numeru „wakacyjnego” umieściliśmy ikonę z Jamnej, do której wracamy w bieżącym numerze przez artykuł ojca Pawła Kozackiego OP ukazujący historię jej kultu. Natomiast okładkę tego numeru zdobi figura Maryi Jutrzenki nadziei z sanktuarium w Grodowcu (powiat polkowicki). Jest to przedstawienie Maryi określane w sztuce jako „Maryja Służebnica w świątyni”. Maryja rzeczywiście jest „dla pielgrzymującego ludu – jak modlimy się w jednej z prefacji – źródłem pociechy i znakiem nadziei”, ponieważ jako nasza Matka i Królowa chroni nas i otacza macierzyńską troską i opieką. Dopełnieniem maryjnych rozważań w kontekście przeżywanego Jubileuszu jest tekst ks. prof. Janusza Królikowskiego, w którym Autor sam zaznacza, że „rozważania związane z obecnym Rokiem Świętym, mającym ożywić w nas prawdziwą nadzieję i uczynić nas autentycznymi pielgrzymami nadziei, nie byłyby pełne, gdybyśmy nie uwzględnili w nich wątku maryjnego”.
W bieżącym numerze – poza wątkiem maryjnym – przeczytamy o bardzo ważnej rocznicy dla wszystkich chrześcijan. Wspomina o niej papieska Bulla Spes non confundit. Chodzi bowiem o 1700-lecie pierwszego wielkiego soboru powszechnego – Soboru Nicejskiego (por. pkt 17). Kościół w różny sposób o tej rocznicy przypomina i ją celebruje. Najwymowniejszym jej podkreśleniem będzie podróż apostolska papieża Leona XIV na ekumeniczne obchody w Turcji (taki zamiar przez papieża został wyrażony niemalże po wyborze w maju 2025 r.). A my dziękujemy ks. prof. Pawłowi Wygralakowi, że zechciał podjąć się zadania przybliżenia Czytelnikom naszego periodyku całego kontekstu i przebiegu obrad pierwszego Soboru.
Potrzebujemy znaków nadziei na co dzień, bowiem w naszej życiowej pielgrzymce, która wiedzie do niebios bram, obecny Rok Jubileuszowy jest jedynie pewnym etapem. Kolejnym będzie – jak napisał w przywołanej już Bulli papież Franciszek – uroczysty obchód dwóch tysięcy lat Odkupienia, ponieważ każda taka celebracja staje się żywym doświadczeniem miłości Bożej, która wzbudza w sercu pewną nadzieję zbawienia w Chrystusie (por. pkt 6). Zatem w tym pielgrzymowaniu potrzeba jasnych i pewnych wskazówek: możemy je odnaleźć w tekstach naszych stałych autorów i współpracowników, do których lektury zachęcamy.
A jako pielgrzymi nadziei zawierzmy się Matce nadziei i módlmy się słowami papieża Benedykta XVI z jego Encykliki Spe salvi:
„Święta Maryjo, [Matko Boga i nasza Matko], Ty należałaś do tych pokornych i wielkich dusz w Izraelu, (…) [oraz] żyłaś Świętymi Pismami Izraela, które mówiły o nadziei. Dzięki Tobie, przez Twoje «tak», [które wypowiedziałaś do anioła], nadzieja tysiącleci miała stać się rzeczywistością, wejść w ten świat i w jego historię. Pochyliłaś się przed wielkością tego zadania i (…) stałaś się obrazem przyszłego Kościoła, który niesie w swoim łonie nadzieję dla świata poprzez góry historii. (…), [Kiedy zaś] przyjęłaś słowa: «Niewiasto, oto Syn Twój», (…) otrzymałaś nową misję. (…) Stałaś się w nowy sposób matką: matką wszystkich, którzy chcą wierzyć w Twojego Syna Jezusa i iść za Nim. (…) Stałaś się Matką wierzących (…) [i] pozostajesz pośród uczniów jako ich Matka, jako Matka nadziei. Święta Maryjo, Matko Boga, Matko nasza, naucz nas wierzyć, żywić nadzieję, kochać wraz z Tobą. Wskaż nam drogę do królestwa [Twojego Syna]! Gwiazdo Morza, świeć nad nami i przewódź nam na naszej drodze!” (pkt 50).
