ks. Łukasz Wacław SChr, Poznań
Prawo zakonne
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń - luty - marzec 2026
wydrukuj ten artykułŻycie zakonne jest zazwyczaj postrzegane głównie od strony duchowej, wewnętrznej. To znaczy, że mówiąc o życiu zakonnym, myślimy o powołaniu, o działaniu Ducha Świętego, naśladowaniu Chrystusa, o całkowitym oddaniu się umiłowanemu nade wszystko Bogu, o poświęceniu życia w służbie Bogu, także o radach ewangelicznych, dawaniu świadectwa i tak dalej. Życia zakonnego nie można jednak sprowadzić wyłącznie do płaszczyzny wewnętrznej. Życie zakonne ma także swój formalny, zewnętrzny wymiar, regulowany przepisami prawa zakonnego. Ten prawny wymiar życia zakonnego może być postrzegany przez niektóre osoby jako coś, co ogranicza, spłyca i krępuje życie według rad ewangelicznych. Tymczasem ten zewnętrzny aspekt jest w sposób naturalny wpisany w życie zakonne, tak że nie sposób go pominąć i z niego zrezygnować.
Zgodnie ze starą rzymską paremią: ubi societas ibi ius – tam gdzie społeczność, tam prawo, trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie jakiejkolwiek społeczności, nawet najdoskonalszej, bez przynajmniej jakichś zrębów prawa, bez określenia pewnych zasad. (...)
